Vrijdag 9 augustus

Tja, en dan word je wakker op de dag dat je weer naar huis vliegt. Best een beetje sip. Maar het is vast heel fijn om straks weer in ons eigen bed te slapen en door mooi Groningen te fietsen. Nu genieten we nog heel even van het zonnige klimaat hier.

Alles is weer gereduceerd tot onze 4 rolkoffertjes en 1 rugzakje en wat drinken en om half 10 stappen we in de auto. We zijn Fort Lauderdale nog niet uit of we zien een politieauto met zwaailicht stil staan naast de weg. De bestuurdersdeur staat open en een politieagente schuilt met getrokken wapen achter de deur van de auto. Ervoor staat een pick-up met geblindeerde ramen die dus onder schot gehouden wordt. We zitten midden in een film-scène! 🎬

We rijden eerst naar de Everglades, het weer is goed en we hopen nu wel met een airboat mee te kunnen. We rijden door tot het Indianendorp Miccosukee, we moeten even wachten maar dan kunnen we mee. Oordoppen in, lading zonnebrandcrème op en gaan. Van tevoren vertelt de kapitein dat er geen dieren te zien zouden zijn in verband met de hitte. We stoppen bij een paradijsje, een kunstmatig eiland van allemaal hutjes op palen. De kapitein vertelt dat hij hier is opgegroeid. Ook vertelt hij over het wildlife hier in de Everglades en hoe dit door de suikerverwerkingsindustrie en het graven van het kanaal van Naples naar Miami, is afgenomen. Dieren waar hij vroeger door omringd werd zijn er niet meer. Het water zou giftig zijn door afvalwater van de suikerverwerkingsindustrie. Triest verhaal.

We gaan van de airboat af en we kunnen rondlopen op het eiland, het is alsof je ergens in de jungle loopt. En onze kapitein praat alligators, hij maakt wat rare geluiden en er komen 2 kleine alligators richting hem gezwommen. Verder zien we grote roofvogels, enorme slakkenhuizen en schildpadden. Na rondgelopen te hebben gaan we weer aan boord en varen we verder. De wind in onze haren en onder de oksels, heerlijk, want het is me daar toch warm en de zon brandt zo sterk. De Everglades is een bijzonder stukje natuur, het varen is super, we glijden als het ware over het water en waterplanten, het voelt een beetje alsof je vlak over de wateroppervlakte vliegt. En helaas zijn we er dan weer. Hup, de auto en en naar het vliegveld.

Op het vliegveld verloopt alles soepel. We leveren de ongeschonden auto in en gaan door de controles. We kleden ons nog om en trekken wat warmers aan. We vliegen eerst naar Chicago en gaan dus nog een uur terug in de tijd. Daar stappen we over naar Londen, en dan naar Amsterdam. Een hele reis van in totaal 11 uren (zonder overstaptijd), maar het heeft ons vele honderden euro’s gescheeld. Ik zit jankend aan boord want ik heb de film Five Feet Apart gezien, zo zielig.

We sjezen Chicago Airport over. We moeten in een terminal helemaal aan de andere kant zijn. Gelukkig is er een shuttlebus. Wat een chaos is het hier. Hoeveel mensen kun je kwijt in 1 ruimte. Nou hier heel veel! En een puinhoop bij de toiletten. Maar we zitten weer, in een dikke dubbeldekker, gezellig met z’n vieren op rijtje. Op naar Londen.