Zondag 4 augustus

De enorme regen- en onweersbuien wekken ons alweer op tijd en dus checken we vroeg uit en gaan we richting Naples. Lieke wil shoppen en we stoppen bij een Mall. Maar voor we gaan shoppen gaan we eerst naar The Cheesecake Factory, die stond nog op ons to do lijstje 😁. Hmmm wat een keuze! Maar vooral, wat een calorieën! In Amerika zetten ze achter ieder gerecht het aantal calorieën, wat bij ons vaak tot hevige schrikreacties leidt. Zo ook hier; Red Velvet Cheesecake, 1580 calorieën! Maar oh zo lekker.

Daarna flink de pas erin door de Mall want we moeten calorieën verbranden. 😁

Om half 3 gaan we richting hotel en willen inchecken, maar we zijn te vroeg en dus wandelen we eerst naar de pier van Naples. Het is warm en zweterig weer en onze kleren zijn helemaal nat van het zweten. Misschien zweten we ook wat vet weg van de cheesecakes die we hebben gegeten. Hoe fijn zou dat zijn. 

Naples is erg mooi, mooie huizen, mooie tuinen, palmbomen en planten. De grasveldjes, de bermen en vooral de kantjes hiervan zijn onberispelijk gemaaid en er ligt geen vuiltje op straat. Maar waar is iedereen? Het is zo stil overal, niet alleen hier maar het viel ons ook al op in andere plaatsen waar we geweest zijn, er speelt geen kind op straat, het is alsof niemand thuis is. Wij komen aan bij de pier, veel pelikanen vliegen en zwemmen hier rond. En we zien meerdere dolfijnen. Zo leuk!

Als we terugkomen checken we in bij Trianon Old Naples. Een mooi hotel in boutique-stijl. ‘s Avonds gaan we uit eten bij een Italiaans restaurant, La Trattoria, heerlijk! Aan het tafeltje naast ons zit een markante, erg mannelijke, vrouw met een Louis Vuittontas, ze heeft communistische symbolen achter haar oor getatoeëerd en de naam Trump staat in hoofdletters prominent op haar onderarm getatoeëerd. Op een gegeven moment valt het me op dat de inhoud van haar LV-tas beweegt en dan steekt er ineens een roze pluizenbol uit. Het is een hond genaamd Franky, het is een mannetje en zijn haren zijn roze geverfd. 😂

Als we moeten betalen hebben we voor het eerst wat moeite met het hele fooiprincipe hier. Het minimale percentage aan fooi zit op 18%, althans, dit wordt overal aanbevolen. Op zich prima als de prijzen in het restaurant lager zijn en als de bediening goed is, en de prijzen zijn hier over het algemeen lager dan bij ons in Nederland. Maar vanavond was het best duur, m.a.w. de baas kan zijn eigen personeel best wat meer betalen toch, daar hoeven wij als klant toch niet nog eens extra aan mee te betalen?

Sowieso vind ik de restaurantetiquette hier zo anders. De borden weghalen als je laatste hap net naar je mond gaat is in Nederland echt not done, of de rekening onder je neus duwen terwijl je nog een toetje wilt gebeurt hier ook vaak. Ook het betalen behoeft wat uitleg. Je hoeft nooit om de rekening te vragen, je krijgt een mapje met de rekening erin als zij denken dat je klaar bent. In dat mapje doe je je creditcard. Als ze weer langs lopen nemen ze het mapje met je creditcard erin mee. Even later komen ze terug, ze bedanken je en geven je datzelfde mapje weer met daarin je creditcard en 3 bonnetjes, de rekening die je al eerder hebt gezien en 2 identieke andere bonnen (hetzelfde als de rekening maar met een optie om een fooi in te vullen eronder), 1 exemplaar is voor jezelf en 1 voor hun. Hier schrijf je dan de fooi op die je hun wilt geven en daaronder zet je het totaalbedrag en je handtekening. Je laat het mapje op tafel achter en dan vertrek je.

Na het eten stappen we weer richting hotel, we staan bij het stoplicht en het duurt wel erg lang. Na ongeveer 10 minuten besluit ik over te steken, de rest blijft staan. Dat had ik misschien ook beter kunnen doen, want ik loop een paar meter verder en er staat een Sheriff in zijn auto voor mijn neus. Ik had niet mogen oversteken zegt hij. Ik bied mijn excuses aan en vertel dat ik het begrijp maar dat het wel erg lang duurde bij het stoplicht. De rest staat er nog steeds. Hij vertelt dat als er wat was gebeurd ik aansprakelijk was geweest. Tja, achteraf inderdaad niet verstandig van me. Ik zeg hem dat ik het nooit meer zal doen en zet mijn liefste lach op. Hij lacht en rijdt door. ✔️ Ook weer meegemaakt. De rest moest zeker nog 5 minuten langer wachten.